Rit 1: Saint-Savin - Chateauraux
Om half 8 gaan we al aan het ontbijt. Een typisch Frans ontbijt. Wat stokbrood en wat confituur. Van kaas of hesp heeft men precies nog niet gehoord.

Nadien wordt de camionette uitgeladen en worden alle fietsen strijdvaardig gemaakt.

Alle bagage in de wagen, nog de gebruikelijke groepsfoto en we kunnen starten.

Er wordt besloten om eerst een rondje te maken rond het marktplein in St Savin.

Vervolgens worden we ontvangen in Rue de Malle. De inwoners aldaar hebben voor een korte receptie gezorgd. Koffie, croissants, cake, … we worden in de watten gelegd.

Kort daarna is de officiële départ van onze fietstrip. De Franse gidsen leiden ons naar de oude brug alwaar nog een groepsfoto genomen wordt.

Vervolgens trekt de caravan zich in gang. Het blijkt al snel dat er toch pittige hellingen zijn en het is voor iedereen wat zoeken naar het juiste ritme.

Na zo’n 52 km wordt een eerste keer halt gehouden. Er wordt wat gegeten en we drinken iets aan een lokale kroeg. Normaal gezien zouden we van daaruit nog een goede 40 km moeten rijden. Omdat alles zo vlot gaat, besliste de wedstrijdjury in de wagen om het traject te verlengen. Aldus werden er vandaag zo’n 108 km gereden. Een gemiddelde snelheid van ongeveer 28,5 km/uur.

In de loop van de dag kregen we echter af te rekenen met een kleine valpartij. Echter zonder veel schade.

Vanavond beslist de wedstrijdjury wie er morgen mag rondrijden in gele, groene en witte trui en wie de bollekestrui mag omggorden.  De resultaten hiervan worden u morgen meegedeeld.

Rit 2: Chateauraux - Saint-Jean-de-Braye (Orléans)

Dinsdag 31 aug. 10

De resultaten van de wedstrijdjury luiden als volgt:

De witte trui van beste jongere ging naar Sam Oudermans

De bollekestrui ging naar Philippe Dubelloy

De groene trui naar Dries Van Dyck

De gele trui naar Geert Heyns.

Na het vertrek in Chateauroux werd al snel duidelijk dat de leiders in de klassementen hun trui niet zonder slag of stoot zouden inleveren. Ze reden allen allert in de spits van het peloton.

Aan een gezapig tempo maalden we de eerste 62 km af. Op een prachtig speelterreintje hielden we halt voor ons middagmaal. Onze begeleiders, Dirk en Dirk, stelden de tafels op en iedereen kon genieten van een Frans stokbrood, met kaas, hesp, tomaat, confituur, choco, … Aangevuld met rijstpap en gemengd fruit was dit een zeer gevarieerde maaltijd.

En zo trok de bende zich op gang voor een volgende etappe van zo’n 45 km.

Op een mooi dorpspleintje hielden we halt en genoten van een terraske. Een paar kleine herstellingen aan de fietsen en iedereen was paraat voor deel 3 van de rit.

Ons volgend hotel ligt immers in Orléans. Aldaar aangekomen, bedroeg de km-teller 143 km tegen een gemiddelde snelheid van 28 km/uur.

Ook hier weer prachtige kamers in een enorm groot hotel.

Een meevaller van formaat, er is een zwembad. Het merendeel neemt dan ook gezwind een duik in het water.

 Het eten is voorzien om 19 uur.

Tijdens dit etentje zal de wedstrijdjury de nieuwe aanvoerders in de diverse klassementen bekend maken. Dat belooft weer spannend te worden.

Rit 3: Orléans - Provins

woensdag 1 september 2010

Zoals afgesproken volgen hier de resultaten van de jury.

Geert Heyns besliste van zijn gele trui niet te verdedigen ten koste van alles. Hij zit in een kleine ploeg en kan onmogelijk een hele week zijn ploeg laten werken. Christine arriveerde als eerste aan het hotel en kreeg daarom oververdiend de gele trui.

Ook de bollekestrui veranderde van schouders. Philippe zette zelf een aanval op maar werd gecounterd door Sven Declerck. Sven kreeg daarom de bollekestrui.

De witte trui ging naar Klaas Thibaut, die een ganse dag schitterde in dit witte stukje textiel.

De groene trui ging naar één van onze franse vrienden: nl.Bernard Briard.

 

Na een zeer uitgebreid ontbijt (een overvloed aan keuze), vertrokken we omstreeks 9 uur aan onze derde rit. Al snel was duidelijk dat Bernard eigenlijk zijn zinnen gezet had op de bollekestrui (le meilleur grimpeur). Bij elke gelegenheid stak hij het vuur aan het lont.

Dit kon niet zonder gevolgen blijven en in de achterhoede was het vaak scharrelen om te volgen.

Na een 75 tal km stopten we voor onze dagelijkse lunch. Het aanbod werd uitgebreid met een aantal voedingssupplementen : eieren, komkommer, …

Hier bleek al dat het een zware dag ging worden. We waren nog niet halfweg en het zwaarste moest duidelijk nog komen. Het was dan ook zweten geblazen. De wind blies constant in ons nadeel, waardoor het een ware slijtageslag werd.

Bovendien vind je hier in Frankrijk ook niet overal een terraske om eventjes te bekomen. Dus hebben we maar even halt gehouden aan de kant van de weg en iets te drinken genomen uit onze eigen voorraad. Vanaf die plaats was het nog ruim 24 km, maar de vermoeidheid sloeg bij velen al toe.

Na een tocht van 155 km arriveerden we aan het Ibis-hotel in Provins. Het gemiddelde bedroeg toch nog 26,5 km/uur. Dit lijkt niet veel, maar gezien het parcours en de zeer strakke wind, is dit toch een meer dan behoorlijk gemiddelde.

Ook vandaag zal de wedstrijdjury zijn verdict nog vellen. Zijn er verrassingen ? Misschien wel.

In elk geval gaat ons diepste respect naar diegenen die hebben moeten vaststellen dat soms niet alleen het vat af kan zijn, maar soms ook blijkt dat er zelfs geen bodem meer aan zat. Maar de volhouder wint. Moe maar zeer voldaan.

Rit 4: Provins - Laon

Donderdag 02 september 2010

Aangezien de Fonne hier zijn derde jeugd beleeft, ontving hij de witte trui.

De bollekestrui bleef in het bezit van Sven. Hij was een luxehelper voor collega’s die een minder moment kenden.

De groene trui ging rond de schouders van Jan Boeckx. Hij had immers al veel meer laten zien dan de zoon.

Het geel tenslotte, werd in de wacht gesleept door Eddy Wouters.

Ook deze morgen konden we genieten van een lekker ontbijt en iets na negen uur vertrokken we op de fiets. Het eerste gedeelte beloofde toch wel zwaar te worden. De jury, in samenspraak met de begeleiders, beslisten om de rustpauze voor het eten te verleggen.

Ofwel was dit vlak voor een zeer zware beklimming ofwel erna. Achteraf bleek het een juiste beslissing om eerst te klimmen en dan te eten. Op dat ogenblik hadden we toch al zo’n 80 km gefietst.

We vervolgden onze weg om ergens langs de baan een lokale kroeg, tabakshop, lotto-winkel in te duiken voor een deugddoende verfrissing. Van daaraf zouden nog ongeveer 25 km moeten rijden.

Na een trip van 145 km arriveerden we aan het Ibis-hotel van Laon. Ook deze keer wou de wind niet echt meewerken. Het gemiddelde bedroeg toch nog 25,5 km/uur. Na de eerste lekke band van gisteren, werden ook vandaag hiermee geconfronteerd.

Het wordt stilaan duidelijk dat de vermoeidheid z’n tol begint te eisen. Kleine ongemakken duiken op. Maar met deze groepsgeest halen we met z’n allen de eindmeet. Benieuwd wat de wedstrijdjury vanavond zal beslissen.

Rit 5 - 6: Laon - Dinant en Dinant - Malle

Alles is uitstekend verlopen en de platte banden zijn tot een minimum beperkt.  De laatste etappe naar Malle was er eentje ven een dubbel gevoel : spijtig dat het gedaan is en toch ook blij dat we er zijn.

Stipt om drie uur 20 reden we de markt op aan het gemeentehuis.  De ontvangst was overweldigend.  Zie mar op ons album hiernaast.

Tout est très bien déroulé, pas de problèmes et quand nous approchons Malle, nous sommes un peu émotioné.  Dommage que c'est fini, mais heureux tout tout va bien.  L'arrivée à Malle était fantastique.