Omtrent de oorsprong van het woord "Malle" raken taalkundigen het niet eens: een "uitgestrekte vlakte, grens of halte" enerzijds, maar meer waarschijnlijk een plaats waar de Franken hun rechtspraak hielden - "Mallum" of "Maalberg".
De naam Malle duikt voor het eerst op in 1194, wanneer de bisschop van Kamerijk het altaar van Malle (en Vorsele) aan het kapittel van Onze Lieve Vrouw van Antwerpen schenkt.
Voordien vormde Oostmalle - Westmalle - Zoersel eeuwenlang één heerlijkheid: Malle, deel uitmakend van het Graafschap Taxandrië.

In de eerste helft van de 13e eeuw was Malle zeker gescheiden; Oostmalle behoorde tot het land van Breda, Westmalle mogelijk tot het Markgraafschap Antwerpen (hertogdom Brabant).
Vanaf de 16e eeuw, gedurende het ganse Oude Regime, hoorden alle rechten van Oostmalle toe aan de familie de Renesse, deze van Westmalle aan de families van der Moelen, de Cotereau en Powis.
Bijna onafgebroken werden de Kempische dorpen geplunderd en belegerd; vreemde troepen richtten niet alleen grote verwoestingen aan, maar brachten ook vele ziektes, o.a. de "zwarte pest" met zich mee.

Na het Hollands bewind en de oprichting van het Koninkrijk België, konden onze voorouders bekomen van de doorstane ellende, en brak er een tijd van steeds toenemende welvaart aan.
Een zware klap kreeg de gemeente Oostmalle te verduren, toen op 25 juni 1967 een tornado de dorpskerk en 135 woningen vernielde. Als bij wonder vielen er geen dodelijke slachtoffers te betreuren.

Op 1 januari 1977 werden Oostmalle en Westmalle herenigd, eerst onder de naam Westmalle, en sinds 1979 onder de oorspronkelijke naam Malle.

(bron VVV Malle)